ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรที่สูงเชียงราย จังหวัดเชียงราย ได้ก่อตั้งขึ้นจากความร่วมมือกันระหว่างสถาบันวิจัยพืชสวน กรมวิชาการเกษตร กับโครงการพัฒนาที่สูง ไทย – เยอรมัน โดยสำนักงานเกษตรที่สูง (นายดำเกิง ชาลีจันทร์ หัวหน้าสำนักงานการเกษตรที่สูงในขณะนั้น) เพื่อค้นคว้าวิจัยเกี่ยวกับพันธุ์พืชและเทคโนโลยีที่เหมาะสมกับสภาพพื้นที่สูง เพื่อส่งเสริมเทคโนโลยีการปลูกพืชแก่เกษตรกรบนพื้นที่สูง เพื่อสนับสนุนโครงการพัฒนาที่สูง ไทย – เยอรมัน ในการลดพื้นที่ การปลูกพืชเสพติดและการทำไร่เลื่อนลอย ในเขตพื้นที่ตำบลวาวี อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย ทำการสำรวจพื้นที่เมื่อปลายปี พ.ศ. 2527 เริ่มบุกเบิกพื้นที่เมื่อวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2528 ณ บ้านดอยช้าง หมู่ที่ 3 ตำบลวาวี อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย ใช้ชื่อว่า “หน่วยทดลองเกษตรที่สูงวาวี” อยู่ภายใต้การบริหารงาน ของ สถานีทดลองเกษตรหลวงขุนวาง และต่อมาในปี พ.ศ. 2529 จึงได้จัดตั้งเป็นทาง การใช้ชื่อว่า “สถานีทดลองเกษตรที่สูงวาวี” อยู่ภายใต้การบริหารงานของ สำนักงานการเกษตรที่สูง ในขณะนั้นปัจจุบัน คือ ศูนย์วิจัยเกษตรหลวงเชียงใหม่ จนถึงปี พ.ศ. 2543 ต่อมาได้ย้ายอยู่ภายใต้การบริหารงานของศูนย์วิจัยพืชสวนเชียงราย สถาบันวิจัยพืชสวน กรมวิชาการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ และต่อมาตามพระราชบัญญัติปรับปรุง กระทรวง ทบวง กรม วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2545 และกฎหมายกระทรวงแบ่งส่วนราชการ กรมวิชาการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ พ.ศ. 2545 สถานีทดลองเกษตรที่สูงวาวี ได้ปรับเปลี่ยนชื่อหน่วยงานเป็น ศูนย์บริการวิชาการด้านพืชและปัจจัยการผลิตเชียงราย 2 จังหวัดเชียงราย สังกัดสำนักวิจัยและพัฒนาการเกษตร เขตที่ 1 ปี พ.ศ. 2552 กรมวิชาการเกษตรได้มีคำสั่งปรับปรุงหน่วยงานและระบบงานภายในกรมวิชาการเกษตร และให้ข้าราชการปฏิบัติงาน ได้ปรับ ศูนย์บริการวิชาการด้านพืชและปัจจัยการผลิตเชียงราย เป็น ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรที่สูงเชียงราย สังกัด สำนักวิจัยและพัฒนาการเกษตร เขตที่ 1 จนถึงปัจจุบัน