ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรที่สูงเชียงราย จังหวัดเชียงราย ได้ก่อตั้งขึ้นจากความร่วมมือกันระหว่างสถาบันวิจัยพืชสวน กรมวิชาการเกษตร กับโครงการพัฒนาที่สูง ไทย – เยอรมัน โดยสำนักงานเกษตรที่สูง   (นายดำเกิง ชาลีจันทร์  หัวหน้าสำนักงานการเกษตรที่สูงในขณะนั้น)  เพื่อค้นคว้าวิจัยเกี่ยวกับพันธุ์พืชและเทคโนโลยีที่เหมาะสมกับสภาพพื้นที่สูง  เพื่อส่งเสริมเทคโนโลยีการปลูกพืชแก่เกษตรกรบนพื้นที่สูง เพื่อสนับสนุนโครงการพัฒนาที่สูง ไทย – เยอรมัน ในการลดพื้นที่ การปลูกพืชเสพติดและการทำไร่เลื่อนลอย  ในเขตพื้นที่ตำบลวาวี  อำเภอแม่สรวย   จังหวัดเชียงราย  ทำการสำรวจพื้นที่เมื่อปลายปี  พ.ศ. 2527  เริ่มบุกเบิกพื้นที่เมื่อวันที่  2 มีนาคม พ.ศ. 2528   ณ บ้านดอยช้าง หมู่ที่ 3 ตำบลวาวี อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย ใช้ชื่อว่า  “หน่วยทดลองเกษตรที่สูงวาวี” อยู่ภายใต้การบริหารงาน ของ สถานีทดลองเกษตรหลวงขุนวาง และต่อมาในปี  พ.ศ. 2529  จึงได้จัดตั้งเป็นทาง การใช้ชื่อว่า   “สถานีทดลองเกษตรที่สูงวาวี”  อยู่ภายใต้การบริหารงานของ   สำนักงานการเกษตรที่สูง  ในขณะนั้นปัจจุบัน คือ ศูนย์วิจัยเกษตรหลวงเชียงใหม่ จนถึงปี  พ.ศ. 2543  ต่อมาได้ย้ายอยู่ภายใต้การบริหารงานของศูนย์วิจัยพืชสวนเชียงราย  สถาบันวิจัยพืชสวน กรมวิชาการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ และต่อมาตามพระราชบัญญัติปรับปรุง กระทรวง ทบวง กรม วันที่  4 ตุลาคม พ.ศ. 2545 และกฎหมายกระทรวงแบ่งส่วนราชการ กรมวิชาการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์  พ.ศ. 2545 สถานีทดลองเกษตรที่สูงวาวี ได้ปรับเปลี่ยนชื่อหน่วยงานเป็น ศูนย์บริการวิชาการด้านพืชและปัจจัยการผลิตเชียงราย 2  จังหวัดเชียงราย  สังกัดสำนักวิจัยและพัฒนาการเกษตร เขตที่ 1  ปี พ.ศ. 2552 กรมวิชาการเกษตรได้มีคำสั่งปรับปรุงหน่วยงานและระบบงานภายในกรมวิชาการเกษตร และให้ข้าราชการปฏิบัติงาน ได้ปรับ ศูนย์บริการวิชาการด้านพืชและปัจจัยการผลิตเชียงราย เป็น ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรที่สูงเชียงราย สังกัด สำนักวิจัยและพัฒนาการเกษตร  เขตที่ 1  จนถึงปัจจุบัน