การควบคุมโรคและเพิ่มผลผลิตถั่วเหลืองสายพันธุ์ดีเด่นโดยน้ำหมักชีวภาพ

[doa]

การควบคุมโรคและเพิ่มผลผลิตถั่วเหลืองสายพันธุ์ดีเด่นโดยน้ำหมักชีวภาพ
ชุติมันต์ พานิชศักดิ์พัฒนา, นงลักษ์ ปั้นลาย, นลินี ศิวากรณ์, จิตติมา ยถาภูธานนท์, สุภา โพธิ์จันทร์, จุลศักดิ์ บุญรัตน์ และเตือนใจ พุดซัง

          ดำเนินการทดลองซ้ำที่เดิม 5 ปี โดยใน 3 ปีแรกปลูกถั่วเขียว (2547 - 2549) และปลูกถั่วเหลือง (2550 - 2551) โดยกรรมวิธีเดียวกัน ทำการทดลองแบบ RCB จำนวน 8 กรรมวิธี 4 ซ้ำ ดังนี้ แปลงตรวจสอบ, การใช้ปุ๋ยเคมีอย่างเดียว, การราดน้ำหมัก BMW, การใช้ปุ๋ยหมักมูลวัว, การใช้ปุ๋ยหมักมูลวัวที่หมักด้วยน้ำหมัก BMW + รด BMW 2 ครั้ง, การใช้ปุ๋ยเคมีครึ่งสูตร + ปุ๋ยหมักมูลวัว BMW, การใช้ปุ๋ยเคมีครึ่งสูตร + ปุ๋ยหมักที่ไม่มีน้ำหมัก BMW และปุ๋ยเคมีครึ่งสูตร + ปุ๋ยหมักที่มีน้ำหมัก BMW + รดน้ำ BMW 2 ครั้ง ผลการทดลองปี 2551 น้ำหนักผลผลิตที่ได้ไม่แตกต่างกันทางสถิติ อาการโรคใบไหม้ ของกรรมวิธีการราดน้ำหมัก BMW ในแปลงทดลองแสดงอาการเป็นโรคน้อยที่สุด คือ 2.5 (ค่อนข้างต้านทานโรค) ขณะที่กรรมวิธีตรวจสอบแสดงอาการโรค 4.75 (อ่อนแอต่อโรค) ปริมาณจุลินทรีย์ดินหลังปลูกแบคทีเรียมีมากกว่าก่อนปลูก แต่ปริมาณเชื้อรากลับมีน้อยกว่า ผลการวิเคราะห์ทางเคมีของดินพบว่า การใส่ปุ๋ยเคมีทำให้ pH ลดมากกว่ากรรมวิธีอื่นๆ ปริมาณอินทรียวัตถุของการใช้ปุ๋ยเคมีและกรรมวิธีตรวจสอบมีค่าน้อยสุดคือ 1.4% ขณะที่การใส่ปุ๋ยหมักร่วมกับปุ๋ยเคมีมีค่ามากกว่าคือ 1.8% ปริมาณธาตุอาหารที่เป็นประโยชน์ของ P และ K ของการใส่ปุ๋ยเคมีและกรรมวิธีตรวจสอบมีค่าน้อยที่สุดและแตกต่างจากทางสถิติของกรรมวิธีอื่นๆ ขณะที่กรรมวิธีการใส่ปุ๋ยเคมี + ปุ๋ยหมัก BMW มีค่าของ P และ K มากกว่าแปลงตรวจสอบ 179 และ 134 ppm และค่า Organic Carbon (OC) มีค่าสูงสุดคือ 1.07 โดยกรรมวิธีตรวจสอบและการใช้ปุ๋ยเคมีอย่างเดียวมีค่าน้อยที่สุดเท่ากัน คือ 0.81 ซึ่งแตกต่างอย่างนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ การวิเคราะห์คุณค่าโภชนาการกรรมวิธีใส่ปุ๋ยเคมีมีค่าโปรตีนสูงที่สุด 39% แต่ไม่แตกต่างทางสถิติจากการใช้ปุ๋ยเคมีร่วมกับปุ๋ยหมัก สรุปได้ว่า การเพิ่มอินทรียวัตถุในดิน และรักษาจุลินทรีย์ดินตลอดฤดูปลูกทำให้เพิ่มคุณภาพของดินโดยสามารถทดแทนปุ๋ยเคมีได้และเพิ่มความเป็นประโยชน์ของ P และ K มากกว่า 100 ppm และ การใส่ปุ๋ยเคมีอย่างเดียวทำให้คุณภาพดินเสื่อม