การศึกษาอัตราปุ๋ยที่เหมาะสมของถั่วเหลืองสายพันธุ์ดีเด่น MHS17 ในแหล่งปลูกจังหวัดแม่ฮ่องสอนอยู่ในโครงการวิจัยและพัฒนาเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตและการนำไปใช้ประโยชน์ของถั่วเหลือง ชุดโครงการวิจัยและพัฒนาถั่วเหลือง ดำเนินการภายในศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรแม่ฮ่องสอน ในปี 2556 - 2557 ทั้งฤดูแล้งและฤดูฝน มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบอัตราการใส่ปุ๋ยไนโตรเจนที่เหมาะสมสำหรับการผลิตถั่วเหลืองสายพันธุ์ดีเด่น MHS 17 เพื่อให้ได้ผลผลิตและคุณภาพที่ดี โดยวางแผนการทดทดลองแบบ RCB 4 ซ้ำ กรรมวิธีประกอบด้วย การใช้ไรโซเบียม แทนการใส่ปุ๋ย ไนโตรเจน (N) และการใส่ปุ๋ย ไนโตรเจน อัตราที่ต่างกัน 4 ระดับ คือ 3, 6, 9 และ 12 กิโลกรัม N ต่อไร่ โดยแต่ละกรรมวิธีใส่ปุ๋ยฟอสฟอรัส และ โพแทสเซียม ในอัตราที่เท่ากัน คือ 9  กิโลกรัม P2O5 ต่อไร่ และ 6  กิโลกรัม K2O ต่อไร่ ตามลำดับ พบว่าในฤดูแล้ง ผลผลิตและน้ำหนัก 100 เมล็ด ของถั่วเหลืองที่ใช้ไรโซเบียม แทนการใส่ปุ๋ย ไนโตรเจน  และการใส่ปุ๋ย ไนโตรเจน อัตราที่ต่างกัน 4 ระดับ ในฤดูแล้ง ปี 2556 และ ปี 2557 พบว่า มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95 เปอร์เซนต์ การการใส่ปุ๋ย ไนโตรเจน อัตรา 9 กิโลกรัม N ต่อไร่ ถั่วเหลืองให้ผลผลิตสูงสุด คือ 353 กิโลกรัมต่อไร่ ส่วนใช้ไรโซเบียม ถั่วเหลืองให้ผลผลิตต่ำสุด คือ 301 กิโลกรัมต่อไร่ ส่วนน้ำหนัก 100 เมล็ดของถั่วเหลือง พบว่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95 เปอร์เซนต์ คือ ถั่วเหลืองมีน้ำหนัก 100 เมล็ดเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 13.9 - 14.4 กรัม ในฤดูฝน ผลผลิตและน้ำหนัก 100 เมล็ด ของถั่วเหลืองที่ใช้ไรโซเบียม แทนการใส่ปุ๋ย ไนโตรเจน  และการใส่ปุ๋ย ไนโตรเจน อัตราที่ต่างกัน 4 ระดับ ในฤดูฝน ปี 2556 และ ปี 2557 พบว่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95 เปอร์เซนต์ ถั่วเหลืองให้ผลผลิตอยู่ระหว่าง 341 - 363 กิโลกรัมต่อ และน้ำหนัก 100 เมล็ดของถั่วเหลืองเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 14.1 - 14.2 กรัม และการศึกษาอัตราปุ๋ยที่เหมาะสมของถั่วเหลืองทั้งในฤดูแล้งและฤดูฝน ปี 2556 กับ ปี2557 ถั่วเหลืองให้ผลผลิตเฉลี่ยแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับความเชื่อมั่น 95 เปอร์เซนต์