ชื่อวิทยาศาสตร์: cocos nucifeca L.
ชื่อสามัญ: coconut, มะพร้าว

ลักษณะประจำพันธุ์

ต้น      เป็นลำต้นเดี่ยว ความสูงของลำต้นจะเพิ่มตามอายุ
ใบ       พุ่มใบเป็นรูปวงกลม แต่ละใบจะประกอบด้วยใบย่อยเล็กๆ มีสีเขียว ใบที่ 14 มีความยาว ประมาณ 530 เซนติเมตร มีอัตราการเพิ่มของใบประมาณ 13-14 ใบต่อปี
ดอก     ช่อดอกสีเหลือง ประกอบด้วยดอกเพศผู้เล็กๆ จำนวนมากและดอกเพศเมียที่มีขนาดใหญ่กว่าบริเวณโคน ช่อดอก
ผล      รูปทรงกลมรี เมื่อมองจากด้านขั้วของผลจะเป็นเหลี่ยม เปลือกมีสีเขียวหรือน้ำตาลอมเขียว รูปทรงของผลปอกเปลือกค่อนข้างกลมรี น้ำหนักผลแก่ทั้งเปลือกเฉลี่ย 1,350 – 1,600 กรัม และมีน้ำหนักเนื้อมะพร้าวแห้งต่อผลประมาณ 260-290 กรัม

ลักษณะทางการเกษตร

1. เนื้อมะพร้าวแห้งผลผลิตประมาณ 500 กิโลกรัม/ไร่/ปี

2. เนื้อมะพร้าวมีเปอร์เซ็นต์น้ำมันประมาณ 64 เปอร์เซ็นต์

3. ให้ผลผลิตเมื่ออายุประมาณ 5 ปี หลังจากปลูก

4. ขนาดผลอยู่ระหว่างมะพร้าวกลางและมะพร้าวใหญ่ มีเปลือกค่อนข้างหนา

5. ไม่ปรากฏว่าเป็นโรคแมงศัตรูมะพร้าวระบาดอย่างรุนแรง

ลักษณะเด่น

             ตกผลเร็ว เก็บผลผลิตได้ในปีที่ 5 หลังจากปลูก สูงช้ากว่าพันธุ์ไทย ต้นสูง คือ อายุ 10 ปี สูง 5.25-5.75 เมตร ขนาดผลมีขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ตรงตามความต้องการของชาวสวนมะพร้าว ให้ผลผลิตสูง เมื่ออายุ 10 ปี ให้ผลผลิตแห้งต่อผลอยู่ระหว่าง 280-290 กรัม เปอร์เซ็นต์น้ำมันสู’ระหว่าง 64-67 เปอร์เซ็นต์ ทนทานต่อความแห้งแล้ง ดีกว่าพันธุ์พ่อเวสต์แอฟริกันต้นสูง พอ ๆ กับพันธุ์ไทยต้นสูง ไม่ปรากฏโรคและแมลงศัตรูที่ร้ายแรง ตอบสนองต่อปุ๋ยดีกว่าพันธุ์ไทยพื้นเมืองต้นสูง

ข้อจำกัด

          เป็นพันธุ์ลูกผสมชั่วที่ 1 ที่ไม่สามารถนำผลไปปลูกต่อไป

พื้นที่แนะนำ

          ปลูกได้ดีในพื้นที่ๆสามารถทำการเกษตรได้และผิวหน้าดินลึก 1-1.5 เมตร ไม่มีดินลูกรังหรือ ดินดานอัดแน่น แหล่งปลูกมะพร้าวในเขตภาคกลาง และภาคใต้

วันที่รับรองพันธุ์

กรมวิชาการเกษตร รับรองพันธุ์ เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม 2530 เป็นพันธุ์พืชขึ้นทะเบียนเลขที่ 18/2540 เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 2540