ปี พ.ศ.2525 สถานีทดลองหม่อนไหมศรีสะเกษ และสถานีทดลองหม่อนไหมบุรีรัมย์ ได้นำท่อนพันธุ์หม่อนหมายเลข 44 มาจากสาธารณรัฐประชาชนจีน ซึ่งเป็นพันธุ์ที่มีการเจริญเติบโตดี มีใบใหญ่หนา ข้อปล้องถี่ให้ผลผลิตต่อไร่สูง แต่ขยายพันธุ์โดยใช้ท่อนพันธุ์ไม่ได้เพราะอัตราการออกรากต่ำ ส่วนหม่อนน้อยเป็นพันธุ์พื้นเมืองที่เกษตรกรนิยมปลูก การเจริญเติบโตดีขยายพันธุ์โดยตัดกิ่งปักชำ ดังนั้นสถานีทดลองหม่อนไหมบุรีรัมย์จึงทำการผสมพันธุ์หม่อน 2 พันธุ์ในปีพ.ศ.2526-2529 โดยมีเป้าหมายที่จะใช้เป็นท่อนพันธุ์ปักชำ

ใบรูปไข่ ผิวใบเรียบ ก้านใบยาว 4.3 เซนติเมตร ทรงต้นตั้งตรง ระยะของปล้อง 5.0 เซนติเมตร มีดอกเป็นดอกตัวเมีย

ผลผลิต 4,328 กิโลกรัมต่อไร่ อัตราการออกรากมาก การเจริญเติบโตดี ตอบสนองต่อปุ๋ยสูง ลักษณะขอบใบไม่มีแฉก ขนาดใบใหญ่ หนา อ่อนนุ่ม ไม่เหี่ยวง่าย พื้นที่ใบมีมาก เป็นหมอนเพศเมีย ที่มีอัตราการแตกรากดี จึงใช้ท่อนพันธุ์ที่มีอายุตั้งแต่ 6-10 เดือน ปักชำ หรือปลูกในแปลงได้โดยตรง ต้นเป็นทรงพุ่ม การตัดแต่งกิ่งมีทรงพุ่มดี มีลักษณะตั้งตรงหลังเก็บเกี่ยว หรือตัดแต่งกิ่งมีการแตกกิ่งเร็วไม่พักตัวในทุกฤดูกาลจึงทำให้มีใบเลี้ยงไหมได้ตลอดปี

ไม่เหมาะกับการปลูกในที่ดินมีความอุดมสมบูรณ์ต่ำ ขาดการปรับปรุงบำรุงดิน และปริมาณน้ำฝนไม่เพียงพอ