กองพืชสวน กรมวิชาการเกษตร ได้สั่งซื้อมะพร้าวลูกผสม PB.121 และอีกจำนวน 6 คู่ผสม จากประเทศไอวอรี่โคสท์ เมื่อปี พ.ศ.2517 นำมาปลูกที่สถานีทดลองพืชสวนสวี ปี พ.ศ.2519 ได้สั่งซื้อจากประเทศมาเลเซียซึ่งแม่พันธุ์เป็นมลายูสีแดง ต้นเตี้ย พ่อพันธุ์คือเวสท์แอฟริกันต้นสูง นำมาปลูกเปรียบเทียบที่สถานีทดลองยางคันธุลี ในปี พ.ศ.2520 ซื้อลูกผสมมลายูสีเหลืองต้นเตี้ยกับเวสแอฟริกัน ต้นสูง จากประเทศไอวอรี่โคสท์มาปลูกเปรียบเทียบกับพันธุ์ไทยพื้นเมืองที่สถานีทดลองยางคันธุลีสถานีทดลองยางคลองท่อมสถานีทดลองยางถลางพบว่า มะพร้าวสวีลูกผสม 1 ตกผลเร็วให้ผลผลิตสูงกว่าพันธุ์อื่น

ทรงพุ่มหน่อพันธุ์เป็นรูปทรงกลม ก้านทางใบมีสีเขียว หรือน้ำตาลแกมเขียวใบเป็นมัน อัตราการเพิ่มของใบประมาณ 14-16 ใบต่อปีเมื่อตกผลแล้ว ออกจั่นครบ 50 เปอร์เซ็นต์ เมื่ออายุ 44 เดือน หน่อเริ่มงอกมีสีเขียว สีน้ำตาล และสีน้ำตาลอมเขียว ตอบสนองต่อปุ๋ยดี

อายุการออกผลเร็ว สามารถเก็บผลผลิตได้เมื่ออายุ 4 ปี 6 เดือนในปีที่ 13 หลังปลูกให้ผลผลิตเฉลี่ย 2,392 ผลต่อไร่ เมื่อปลูก 22 ต้นต่อไร่ หรือให้ผลผลิตเนื้อมะพร้าวแห้ง 572 กิโลกรัมต่อไร่ น้ำหนักเนื้อมะพร้าวสด ประมาณ 322 กรัมต่อผล น้ำหนักเนื้อมะพร้าวแห้ง 210 กรัมต่อผล มีน้ำมันสูงถึง 64-67 เปอร์เซ็นต์ ทนแล้งปานกลาง

แหล่งปลูกมะพร้าวในเขตภาคกลางและภาคใต้